Samen vooruit met dementie: het verhaal van Angelique

Over vijf weken komt haar nieuwe kleinkind. Dat houdt Angelique op de been, na de klap van de diagnose Alzheimer. Zo jong was ze nog met 52, nu wil ze vooral mooie herinneringen maken.

"Inderdaad, zoals Bibian Mentel", zo vertelt Angelique. Haar wandelingen brengen haar onder meer naar de prachtige kinder- en zorgboerderij Daalhoeve in Maastricht. "Ik kom hier ook wel eens met de kleinzoon van mijn pleegdochter, die vindt het hier hartstikke leuk. Die had ik iedere donderdag, maar hij gaat nu naar school."

Weinig lotgenoten
"Ik kreeg de diagnose twee jaar geleden. Ik dacht eigenlijk dat het kwam door het verdriet van het verlies van mijn moeder, dat ik een soort burn-out had. Maar na onderzoek kreeg ik de uitslag dat ik Alzheimer heb. Toen was ik 52 jaar. Het moeilijke is dat ik weinig mensen ken in dezelfde situatie, weinig lotgenoten. Voor een kopje koffie, of gewoon een keer te kletsen."

Angelique is met haar jonge leeftijd een uitzondering. "In Nederland zijn er 14 tot 17 duizend mensen met dementie of jonge leeftijd", zo vertelt Stevie Hendriks, onderzoekster bij het Alzheimer Centrum Limburg. "Wereldwijd zijn er zo'n vier miljoen mensen die de symptomen voor hun 65e levensjaar krijgen."

Zie het als een beperking
Stevie wordt begeleid door hoogleraar Frans Verhey, hoofd van Alzheimer Centrum Limburg. "We vinden eigenlijk dat vooral jonge mensen op een andere manier naar Alzheimer zouden moeten kijken. Als je op internet zoekt, zie je alleen maar ellendige verhalen. Maar zie Alzheimer niet zo zeer als een dodelijke hersenziekte, maar zie het als een beperking. En als je dat weet, weet je dat die beperking er is. En kun je je leven zo aanpassen, dat je toch nog heel veel zinvolle activiteiten kunt ondernemen".

In de familie
De moeder van Angelique leed ook aan dementie. Ze was niet de enige in de familie. Vijf van haar zussen hebben ook dementie gehad. Daar komt ook mijn eigen angst vandaan. "Ik heb mijn moeder wel zien veranderen de laatste jaren. Ze was een heel lief vrouwtje, maar ze werd anders. Dat is mijn grootste angst. Zij wist het niet meer, en ik ben bang dat ik straks ook niet meer weet dat ik zo word. Dat is mijn grootste angst", vertelt Angelique emotioneel.

De nieuwe babykamer markeert het nieuwe geluk in Angelique's leven. "Het wordt een jongen, dat is het enige dat ik weet. Daar verheug ik me ontzettend op. Mijn man Ron heeft de muren in orde gemaakt, alles staat klaar. En inderdaad, over een half jaartje neem ik hem mee naar de kinderboerderij Daalhoeve."

Klik hier voor het verhaal van Angelique.

Meer afleveringen van Samen Vooruit met Dementie

Sluit de enquête